Η ΠΑΡΑΣΙΩΠΗΣΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ + 1 ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ

Του Άριστου Αριστοτέλους

Αποτιμώντας τα πρόσφατα γεγονότα σχετικά με την τριμερή συνάντηση Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ που πραγματοποιήθηκε στην Ιερουσαλήμ στις 20/3/2019, στην οποία παρακάθισε και ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Μάικ Πομπέο ( τρεις + 1), δεν μπορεί κανείς να μην διαπιστώσει το εξής: Με τον επιλεκτικό τρόπο παρουσίασης των εξελίξεων γύρω από την υπόθεση αυτή, η κυπριακή διπλωματία, το ΡΙΚ, όπως δυστυχώς και άλλα κρατικά και μη ΜΜΕ, παραμένουν εκτεθειμένα για ελλιπή ενημέρωση και ενδεχόμενες πολιτικές σκοπιμότητες που η στάση αυτή εξυπηρετεί.

Υποδεικνύεται ότι πριν και μετά τη συνάντηση στην Ιερουσαλήμ υπήρξαν σημαντικές δηλώσεις από αμερικανικής πλευράς, σχετικά με τους πραγματικούς σκοπούς της επίσκεψης Πομπέο στην περιοχή ( Κουβέιτ, Ισραήλ, Λίβανο), καθώς και για την παρουσία του στην τριμερή, που σίγουρα θα έκαναν την κυπριακή αποστολή να αισθάνεται άβολα και που ασφαλώς δεν θα ήθελε να είχαν διατυπωθεί. Και τούτο γιατί θα χαλούσαν την εικόνα επιτυχίας που επιθυμούσε η Λευκωσία να προσδώσει στη σύσκεψη, ένεκα και της αμερικανικής εμπλοκής, αλλά και γιατί εμπεριείχαν τον κίνδυνο να διαταράξουν ισορροπίες στις σχέσεις της με άλλες χώρες μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ( π.χ. Ρωσία και Κίνα) που η κυβέρνηση θέλει να τηρεί.

Συγκεκριμένα ο κ. Πομπέο εξερχόμενος από τη συνάντηση με τον κ. Νετανιάχου, που ήταν και ο πραγματικός λόγος της επίσκεψης του στο Ισραήλ ενόψει και των επερχόμενων εκλογών, και λίγο πριν εισέλθει στην αίθουσα συνεδριάσεως με τους κ.κ. Τσίπρα και Αναστασιάδη, ήταν πολύ σαφής για τους σκοπούς της συμμετοχής του στη διάσκεψη:
«Σε λίγα λεπτά» - είπε – « ο πρωθυπουργός κι εγώ θα συμμετάσχουμε σε συνάντηση με την Ελλάδα και την Κύπρο για να προωθήσουμε την ενεργειακή ασφάλεια και διαφοροποίηση [«diversification»] στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα συζητήσω τις προσπάθειες μας να αντιμετωπίσουμε το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα… Αυτή η συνάντηση είναι μέρος των προσπαθειών μας να συνεχίσουμε να κτίζουμε περιφερειακές συμμαχίες.» ( U.S. Department of State, 21/3/2019)

Επίσης στην πολύ λακωνική δήλωση του μετά τη συμμετοχή του στην τριμερή ο κ. Πομπέο ήταν το ίδιο σαφής:
«Αναθεωρητικές δυνάμεις» - είπε – «όπως το Ιράν και η Ρωσία και η Κίνα όλες προσπαθούν να αποκτήσουν ευρεία παρουσία στην Ανατολή και τη Δύση, και εμείς θεωρούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ και την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα σαν μεγάλους εταίρους, κλειδιά στην ασφάλεια και ευημερία» ( U.S. Department of State, 21/3/2019)

Οι ανωτέρω διπλωματικά ευαίσθητες για τη Λευκωσία δηλώσεις του κ. Πομπέο, που ανεβάζουν την Κύπρο στο άρμα της αμερικανικής και Ισραηλινής στρατηγικής ενάντια σε προαναφερθείσες χώρες, λογικά εξέθεταν την κυπριακή διπλωματία όσον αφορά τους λόγους της δικής της συμμετοχής στη συνάντηση αυτή. Ταυτόχρονα οι δηλώσεις Πομπέο δημιουργούσαν ερωτηματικά στην εικόνα ευφορίας που η δική μας πλευρά προσπαθούσε να προσδώσει στη συνάντηση της Ιερουσαλήμ και στα περί εξασφάλισης αμερικανικής ομπρέλας ασφάλειας της κυπριακής ΑΟΖ από την Τουρκία. Επίσης αλλοίωναν τη θέση της ότι πέτυχε να ταυτίσει τα συμφέροντα Κύπρου – ΗΠΑ στα ενεργειακά και άλλα στρατηγικά θέματα προς όφελος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Για τους πιο πάνω λόγους και χωρίς τάση μηδενισμού, η δική μας πλευρά αντί να προβληματιστεί με ρεαλισμό όσον αφορά τους χειρισμούς και τις διπλωματικές της κινήσεις, που έφεραν το αποτέλεσμα αυτό, επέλεξε να παρασιωπήσει το γεγονός και συνέχισε να καλλιεργεί τον ευσεβοποθισμό. Ακόμη πιο θλιβερό είναι ότι το ΡΙΚ και ορισμένα κρατικά και μη ΜΜΕ που ήταν εκεί, συντάχθηκαν με τη στάση αυτή, ενημερώνοντας ελλιπώς το κυπριακό κοινό και περιορίζοντας την ειδησεογραφία τους στη «μεγάλη διπλωματική μας επιτυχία» και στα «πολλαπλά» - αλλά αόριστα - μηνύματα που εξέπεμπε η διάσκεψη της Ιερουσαλήμ. Παρέμειναν όμως όλοι απροβλημάτιστοι για τις κενολογίες των ανακοινωθέντων στα περί ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο και παρασιώπησαν τις δηλώσεις Πομπέο που κατονόμαζαν δημόσια την Κύπρο ως εταίρο των Αμερικανών στην εκστρατεία τους κατά των «κακόβουλων επιδράσεων» των Ρώσων, των Κινέζων και των Ιρανών, αλλά όχι βέβαια και των Τούρκων ρεβιζιονιστών.

29/3/2019