ΝΑΥΤΙΚΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ «ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ»
ΚΑΙ OIΠΡΟΤΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
Του Δρα Άριστου Αριστοτέλους
Πρώην Βουλευτή, Ειδικού σε Θέματα Άμυνας και Στρατηγικής
Παρακολουθώντας τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Άμυνας περί αναβαθμισμένου γεωπολιτικού ρόλου της Κύπρου ένεκα έργων στη ναυτική βάση στο Μαρί, για εξυπηρέτηση ευρωπαϊκών και άλλων συμμαχικών κρατών, διερωτώμαι πραγματικά αν σαν κράτος έχουμε συλλάβει πλήρως τις διαστάσεις του δικού μας αμυντικού προβλήματος και αν ιεραρχούμε σωστά τις προτεραιότητες μας.
Υπό κάποια οπτική γωνία η ενίσχυση της ναυτικής υποδομής για εξυπηρέτηση στρατιωτικών σχεδιασμών «συμμαχικών» χωρών μπορεί να έχει τα θετικά της για την εξωτερική πολιτική, όπως βέβαια και τα αρνητικά της. Το καίριο ερώτημα ωστόσο είναι, την ασφάλεια της Κύπρου από την Τουρκία και την εν δυνάμει στρατιωτική απειλή που προβάλλει από ξηρά, θάλασσα και αέρα κατά των ελευθέρων περιοχών, πόσο την εξυπηρετεί;
Θα προστρέξουν όλες αυτές οι «συμμαχικές χώρες» να στηρίξουν την Κύπρο στρατιωτικά μέσω της ναυτικής βάσης, στο ενδεχόμενο νέας τουρκικής προέλασης στο νησί; Με πιθανή εξαίρεση την Ελλάδα, η απάντηση είναι ασφαλώς όχι. Γι’ αυτό να μη συγχέεται ηθελημένα ή μη, στο δημόσιο λόγο, για σκοπούς εντυπώσεων, η προβαλλόμενη ανάπτυξη ναυτικής υποδομής για εξυπηρέτηση στρατιωτικών σκοπών και συμφερόντων «συμμαχικών χωρών» με δήθεν ενίσχυση της άμυνας της Κύπρου.
Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι τα έργα αφορούν ταυτόχρονα ενίσχυση του κυπριακού Ναυτικού ως μέτρο αναβάθμισης της άμυνας των ελευθέρων περιοχών – κάτι που θα μπορούσε βέβαια και έπρεπε να είχε γίνει μέσα από ένα ολιστικό προγραμματισμό - αυτό δεν θα αποτελούσε σωστή ιεράρχηση των πραγμάτων ή στρατιωτικό ορθολογισμό. Ούτε θα ήταν η παραγωγικότερη κατανομή των εθνικών πόρων για την άμυνα, εκτός εάν προηγουμένως ή ταυτόχρονα, αντιμετωπίζονταν αποτελεσματικά οι μεγάλες αδυναμίες και τα αμυντικά κενά στη ξηρά και τον αέρα.
Διαφορετικά τι θα απογίνει η ναυτική βάση, οι εγκαταστάσεις και τα όποια σκάφη της, χωρίς αποτελεσματική αεροπορική κάλυψη και επαρκή ικανότητα των στρατιωτικών δυνάμεων της Κυπριακής Δημοκρατίας να ανακόψουν την τυχόν επέκταση του Αττίλα; Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται πρωτίστως σωστή αξιολόγηση της απειλής, τοποθέτηση ρεαλιστικών στόχων, σοβαρή στρατηγική, συνεκτική και συνεπής αμυντική πολιτική, καθαρό στρατιωτικό δόγμα και διάθεση ικανοποιητικών πόρων.
Ποιος και πότε θα επιτύχει αυτό, παραμένει διαχρονικά κρίσιμο ερώτημα στον αμυντικό τομέα αλλά και βαριά ευθύνη και πρόκληση για την εκάστοτε κυβέρνηση και υπουργό άμυνας για να δώσουν πειστικές απαντήσεις.
25/07/2024
