Η θέση που εξέφρασε ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Άντερς Γογκ Ρασμούσεν κατά τη τελευταία σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ότι η μη λύση του Κυπριακού εμποδίζει την ανάπτυξη των σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΝΑΤΟ, εμμέσως πλην σαφώς, υποδηλοί παραγνώριση ή και απόρριψη του αιτήματος ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατία στο Νατοϊκό Πρόγραμμα για το Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (ΣγΕ), το οποίο μόλις προηγουμένως είχε θέσει υπόψη του ο ίδιος ο πρόεδρος Αναστασιάδης και το οποίο αποτελεί προτεραιότητα της κυπριακής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής.
Σημειώνεται ότι βάσει παλαιότερων αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) η συμμετοχή, είτε στο ΝΑΤΟ, είτε στο Νατοϊκό Πρόγραμμα ΣγΕ, αποτελεί προϋπόθεση για να δικαιούνται χώρες μέλη της Ένωσης να συμμετέχουν σε συναντήσεις της ΕΕ με το ΝΑΤΟ. Η Κύπρος είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που δεν ανήκει, ούτε στο ΝΑΤΟ, ούτε στο ΣγΕ και αυτό επικαλείται η Τουρκία για να αποκλείει την Κυπριακή Δημοκρατία από τις κοινές συνεδρίες των δύο μερών, προκαλώντας αντεγκλήσεις και οδηγώντας ακόμη και σε ματαίωση συναντήσεων ΕΕ - ΝΑΤΟ, παρεμποδίζοντας ταυτόχρονα και την ανάπτυξη αναγκαίων συνεργασιών.
Βέβαια ο πραγματικός λόγος της τουρκικής αντίδρασης δεν είναι αυτός που επικαλείται αλλά οι διαφορές της με την Κύπρο στο Κυπριακό και το ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία («Δεν υπάρχει κράτος με το όνομα Κύπρος» αναφέρει ο Ερντογάν). Αυτά τα γνωρίζουν οι εταίροι των δύο χωρών και ιδιαίτερα ο νυν Γ.Γ. του ΝΑΤΟ ο οποίος το 2002 ως Πρωθυπουργός της Δανίας είχε στενή συνεργασία με τους Αμερικάνους και τους Βρετανούς στη διατύπωση των τελικών συμπερασμάτων της δανέζικη Προεδρίας της ΕΕ στο θέμα αυτό. Τότε, για να αποκλείσουν με εύσχημο τρόπο την Κύπρο από τις συναντήσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ και να ικανοποιήσουν την Τουρκία, κατέγραφαν ότι στις συνεδριάσεις των δύο μερών δεν θα μπορούσαν να συμμετέχουν χώρες της ΕΕ που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ ή του ΣγΕ.
Συνεπώς ο κ. Ρασμούσεν γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είναι η μη συμμετοχή της Κύπρου, είτε στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, είτε στο Σ γ Ε, που αποτελεί πραγματικά αγκάθι στην ανάπτυξη των σχέσεων ΕΕ – ΝΑΤΟ αλλά η στάση της Τουρκίας έναντι της Κύπρου στο Κυπριακό. Αυτό εξηγεί και ο λόγο γιατί ο Γ. Γ. του ΝΑΤΟ απαντώντας σε σχετική ερώτηση της Γερμανίδας Καγκελαρίου κ. Μέρκελ για τα προβλήματα ανάπτυξης της συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ δήλωνε σαφώς ότι τα προβλήματα στη συνεργασία των δύο μερών «είναι αποτέλεσμα της μη λύσης του Κυπριακού».
Με τη δήλωση αυτή ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ αφήνει να εννοηθεί ότι οι ευρωπαίοι εταίροι θα πρέπει να εστιάσουν τις προσπάθειες τους στην επίλυση του Κυπριακού, αν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα ανάπτυξης της συνεργασίας Ε.Ε – ΝΑΤΟ και όχι βέβαια στο αίτημα ένταξης της Κύπρου στο ΣγΕ, που εκ των πραγμάτων είναι ανέφικτο να επιτευχθεί. Οπότε και οι δηλώσεις προς την κυπριακή αντιπροσωπεία – αν ευσταθούν - ότι θα γίνουν ενέργειες όσον αφορά την τουρκική θέση στο θέμα ένταξης της Κύπρου στο ΣγΕ είναι διπλωματική υπεκφυγή που προεξοφλεί ότι το αίτημα αυτό της Λευκωσίας ουδόλως μπορεί να υλοποιηθεί, αφού δεν υπάρχει περίπτωση η Άγκυρα, που έχει δικαίωμα αρνησικυρίας, να συγκατατεθεί.
Άριστος Αριστοτέλους
