ENGLISH TEXT AT THE END
Καθώς η βία στο Ιράκ βρίσκεται σε εξέλιξη και το θέμα του ελέγχου των αποθεμάτων πετρελαίου της χώρας αποτελεί σημαντική παράμετρο των γεγονότων, η ανησυχία για νέα πετρελαϊκή κρίση θα αυξηθεί αν οι συγκρούσεις επεκταθούν στο Νότο και κτυπηθεί η Βασόρα.
Bία στο Ιράκ – Φόβοι για Πετρελαϊκή Κρίση
Του Keith Kohl*
Σχεδόν πριν από 90 χρόνια, εταιρεία πετρελαιοειδών, συνομολόγησε μια συμφωνία με το διάβολο στο Ιράκ. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι υπήρχε μόνο μία εταιρεία πετρελαίου εκείνη την εποχή. Πριν από την αλλαγή του ονόματός της σε Iraq Petroleum Company το 1929, η τουρκική εταιρεία πετρελαίου είχε πλήρη και ασφυκτικό έλεγχο στη βιομηχανία πετρελαίου του Ιράκ. Όταν όμως η εταιρεία χτύπησε πετρέλαιο στο Κιρκούκ, το 1925, η σκηνή θύμιζε πλέον πετρελαιοπήγαδο του Τέξας.
Φυσικά, όπου υπάρχει πετρέλαιο, είναι βέβαιο ότι θα βρείτε και μερικά γνωστά ονόματα. Στο Ιράκ, η μυρωδιά του πετρελαϊκού χρήματος τράβηξε την προσοχή εταιρειών όπως η Standard Oil of New Jersey, η Standard Oil Company της Νέας Υόρκης, η Gulf Oil, η Pan-American Petroleum andTransport Company και η Atlantic Richfield Co.
Οι πέντε μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες υπέγραψαν συμφωνία το 1928, προκειμένου να αναπτύξει η χώρα τους πετρελαϊκούς της πόρους. Μπορεί να αναγνωρίσει κανείς μερικές από αυτές με τα γνωστότερα τους ονόματα σήμερα όπως: η ExxonMobil, η Chevron και η BP.
Αυτές οι εταιρείες πρωτοξεκίνησαν την βιομηχανία πετρελαίου του Ιράκ, η οποία σήμερα διαθέτει αποθεματικά ύψους πέραν των 115 δισ. βαρέλια. Υποθέτοντας ότι δεν «μαγείρεψαν» τα βιβλία τους, κάποιες αναφορές υποδεικνύουν ότι η χώρα έχει πράγματι επιπλέον ποσότητα 50-100 δισ. βαρέλια αποθεμάτων πετρελαίου που τελικά μπορούν να προστεθούν σε αυτό αποθεματικό.
Ενόψει όμως των διαμορφούμενων συνθηκών, είναι πολύ ατυχές γιατί πιθανόν να μην τους δοθεί ποτέ η ευκαιρία να πωλήσουν τα εν λόγω βαρέλια.
Τρέμουν οι Σαουδάραβες
Παρά το γεγονός ότι εγώ και ο συνάδελφός μου Christian DeHaemer είχαμε μερικές διαφορές γύρω από το θέμα της έκρηξης της ενέργειας που μαίνεται σε όλη τη Βόρεια Αμερική, εντούτοις βλέπουμε κατάματα ο ένας τον άλλο ως προς το που οδηγεί η κρίση στο Ιρακ.
Αφού ανέφερε χθες ότι οι γεωπολιτική βία στο Ιράκ θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην παραγωγή της χώρας, δεν θα μπορούσα να μην τον ρωτήσω αν υπήρχε τουλάχιστο φως στην άκρη του τούνελ σε ό, τι αφορά τη δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγό του Οργανισμού Χωρών Εξαγωγής Πετρελαίου (OPEC) [τη Σαουδική Αραβία].
"Φως;" επανέλαβε με σκεπτικισμό και στη συνέχεια είπε: " Όταν αυτοί οι τύποι κτυπήσουν τη Βασόρα, θα δείτε το πρώτο καταλύτη που έχουμε δει εδώ και μια δεκαετία - $ 200 το βαρέλι πετρελαίου. Σκεφτείτε το. Εδώ δεν μιλάμε για τη Λιβύη και το ενδεχόμενο απώλειας ενός εκατομμυρίου περίπου βαρέλια ελαφρού πετρελαίου. "
Εκεί πράγματι δεν υπήρχε μεγάλος κίνδυνος. Αν οι τιμές πετρελαίου ανεβούν δραστικά από τη διακοπή της παραγωγής της Λιβύης, οι Σαουδάραβες ήταν εύκολα σε θέση να αναπληρώσουν το κενό. (Βέβαια από την άλλη δεν πρέπει και να ξεχνούμε ότι η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα της Σαουδικής Αραβίας είναι κακής ποιότητας σε σύγκριση με το ελαφρύ, γλυκό πετρέλαιο της Λιβύης.)
Εκτός από τους Σαουδάραβες, το Ιράκ είναι ίσως το μόνο άλλο μέλος του ΟPEC που έχει ικανότητα να αυξήσει σημαντικά την παραγωγή πετρελαίου. Στην πραγματικότητα, μόλις πριν από λίγους μήνες η παραγωγή πετρελαίου του Ιράκ ανήλθε στο υψηλότερο επίπεδό της κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Οι εκτιμήσεις γύρω από την μελλοντική παραγωγή πετρελαίου στο Ιράκ ήταν πολύ «άγριες» κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Το 2012, ο Διεθνής Οργανισμός ΕνέργειαςείχετηνπεποίθησηότιτοΙράκθαμπορούσεναδιπλασιάσειτηνπαραγωγήτου στα έξιεκατομμύριαβαρέλιατηνημέρα κατά το 2020. Μέχριτο 2035, ανέφερανότιηπαραγωγή του θαείναι 8,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα.
Το θέμα βέβαια είναι ότι, το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής αυτής θα προέλθει απευθείας από τα μαζικά, υπέρ - γιγαντιαία κοιτάσματα πετρελαίου στο νότιο τμήμα της χώρας, γύρω από τη Βασόρα.
Απλά φανταστείτε τώρα ποιες θα είναι οι συνέπειες αν η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και το Levant (ISIL) πάρουν τον έλεγχο της νότιας επαρχίας του Ιράκ. Η Βασόρα δεν διαθέτει απλά τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου της χώρας, αλλά είναι επίσης και η μόνο πρόσβαση του Ιράκ στον Περσικό Κόλπο, όπου εξάγεται το μεγαλύτερο μέρος του πετρελαίου του.
Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται γρήγορα και οι Σαουδάραβες πρίγκιπες του πετρελαίου τρέμουν από φόβο για το τι μπορεί να συμβεί. Ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι ευσεβείς στοχαστές δεν πιστεύουν ότι η Σαουδική Αραβία μπορεί να αντικαταστήσει τέσσερα εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου με μία απλή κίνηση.
(13.06.2014)
*Συντάκτης, Energy Investor
ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ENGLISH TEXT
Iraq's Oil Crisis
By Keith Kohl*
Almost 90 years ago, an oil company struck a deal with the devil in Iraq. Truth be told, there was only oneoil company around at the time. Before changing its name to the Iraq Petroleum Company in 1929, the Turkish Petroleum Company had a complete stranglehold on Iraq's oil industry.
When the company struck oil in Kirkuk in 1925, the scene was reminiscent of a Texas gusher.
Of course, wherever there's oil, you can be sure to find some familiar names. In Iraq, the scent of oil money drew the attention of companies like Standard Oil of New Jersey, Standard Oil Company of New York, Gulf Oil, the Pan-American Petroleum and Transport Company, and Atlantic Richfield Co.
The five major oil companies inked a deal in 1928 in order to develop the country's oil resources. You might recognize a few of them by their more well known names today: ExxonMobil, Chevron, and BP.
That first oil gusher kick-started Iraq's oil industry, which now boasts reserves of 115 billion barrels. Assuming they're not cooking the books (I'll give them the benefit of the doubt this time), some reports suggest the country actually has an extra 50-100 billion barrels of oil reserves that will eventually be added to that...
It's too bad they may never get a chance to sell those barrels.
Saudis Tremble
Although my colleague Christian DeHaemer and I have had a few rows over the energy boom that's raging across North America, we've been seeing eye to eye on where it's headed.
After he mentioned yesterday that Iraq's geopolitical violence will have a severe affect on the country's production, I couldn't help but ask if there was a light at the end of the tunnel for OPEC's second-largest producer.
“Light?” he repeated skeptically. Then he continued, “When these guys hit Basrah, you'll see the first catalyst for $200 oil that we've seen in a decade. Think about it. We're not talking about Libya and possibly missing out on a million barrels or so of light oil here.”
And you know what? Chris was absolutely right.
There really wasn't much danger of oil prices spiking from shut-in Libyan production — the Saudis were able to easily pick up that slack. (For now, we'll forget that Saudi Arabia's spare production capacity is of poor quality compared to light, sweet oil from Libya.)
Aside from the Saudis, Iraq is perhaps the only other OPEC member capable of significantly increasing oil production. In fact, it was only a few months ago that Iraq's oil production rose to its highest level in the last three decades.
Estimates have run wild over the last few years, too. In 2012, the IEA was confident that Iraq would double its production to top six million barrels per day in 2020. By 2035, they reported that output would be 8.3 million barrels per day.
Thing is, most of this production will come directly from the massive, super-giant oil fields in the southern part around Basrah.
Just imagine what the consequences would be if the Islamic State of Iraq and the Levant (ISIS) takes control of Iraq's southernmost province. Not only does Basrah contain the country's largest oil reserves, but it's also Iraq's only access to the Persian Gulf, where most of its oil is exported.
The situation is quickly deteriorating, and Saudi oil princes are trembling in fright. Even the most optimistic wishful thinkers out there don't believe Saudi Arabia can replace four million barrels of oil at the drop of a hat.
*Editor, Energy Investor
