ENGLISH TEXT AT THE END
Η ξεχωριστή θέση της Ρωσίας στην τουρκική
εξωτερική πολιτική: Το τέλος;
Του GÖKHANBACIK*
Είναι πλέον ρουτίνα για τους Τούρκους πολιτικούς να χρησιμοποιούν πολύ αγενείς λέξεις, όταν μιλάνε για την εξωτερική πολιτική. Πολλοί θεωρούν ότι αυτό ως αντανάκλαση του πραγματικού διαλόγου όσον αφορά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής των Τούρκων ισλαμιστών». Αντίθετα με το λεκτικό της παραδοσιακής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, η νέα ισλαμική ρητορεία είναι πραγματικά απότομη και συχνά αρκετά αγενής.
Ωστόσο , κατά περίεργο τρόπο, οι Τούρκοι ισλαμιστές κάνουν σημαντική εξαίρεση όσον αφορά τη Ρωσία. Παρά τα πολλά προβλήματα, η Τουρκία διατηρεί ένα πολύ ευγενικό διάλογο με τη Ρωσία. Πριν από δύο χρόνια, ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κάλεσε το Ιράν «δεύτερο σπίτι» του. Ωστόσο, φέτος , ο Ερντογάν ξετίναξε το Ιράν για το ρόλο του στην Υεμένη και τη Συρία. Η Ρωσία όμως παραμένει ξεχωριστή. Είναι ενδιαφέρον ότι, η Τουρκία είναι πολύ προσεκτική όταν πρόκειται για τη Ρωσία. Ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν δίστασε να επιπλήξει ακόμα και τις ΗΠΑ στην προεκλογική του εκστρατεία. Αλλά τίποτα από αυτά δεν έκανε σε σχέση με τη Ρωσία.
Πολύ πρόσφατα, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατηγοριοποίησε τα γεγονότα του 1915 ως «γενοκτονία». Ιδού πώς το έθεσε: « Η 24η Απριλίου του 1915 είναι μια θλιβερή ημερομηνία που συνδέεται με ένα από τα πιο φρικτά και δραματικά γεγονότα στην ιστορία της ανθρωπότητας : τη γενοκτονία του αρμενικού λαού». Είναι κοινά γνωστό ότι πριν από τη Ρωσία, άλλα κράτη, όπως η Αυστρία και η Γερμανία αναφέρθηκαν στα γεγονότα του 1915 ως γενοκτονία. Η αντίδραση της Τουρκίας κατά της Αυστρίας ήταν σκληρή, με τον Πρέσβη της Τουρκίας στη Βιέννη να ανακαλείται για διαβουλεύσεις.
Παραδόξως, η πρώτη αντίδραση έναντι της Μόσχας ήταν σιωπηλή. Ωστόσο, μετά από έντονη πίεση της κοινής γνώμης προς την τουρκική κυβέρνηση για να διορθώσει τη σιωπή της για τις δηλώσεις Πούτιν , το Υπουργείο Εξωτερικών προέβηκε σε μια πολύ σοβαρή δήλωση. «Απορρίπτουμε και καταδικάζουμε τον χαρακτηρισμό των γεγονότων του 1915 ως «γενοκτονία» από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, παρόλες τις προειδοποιήσεις και τις εκκλήσεις μας. Τέτοιου είδους πολιτικές δηλώσεις, οι οποίες αποτελούν κατάφωρη παραβίαση του νόμου, είναι άκυρες για την Τουρκία», δήλωσε το Υπουργείο χθες . Αυτή είναι η πρώτη «λεκτική καταδίκη» της Ρωσίας από την Τουρκία, τη χώρα που τηρούσε προσεκτικά σιωπή σχετικά με τις πολλές κρίσεις με τη Ρωσία σε θέματα όπως της Συρίας και της Κριμαίας.
Αυτό δεν είναι όλο. Η επίσημη αντίδραση της Τουρκίας προς τη Ρωσία περιλαμβάνει και άλλα πολύ αιχμηρά σημεία, όπως: «Λαμβάνοντας υπόψη τις μαζικές θηριωδίες και εξορίες στον Καύκασο, στην Κεντρική Ασία και στην Ανατολική Ευρώπη που διαπράχθηκαν από τη Ρωσία για έναν αιώνα, τις μεθόδους συλλογικής τιμωρίας , όπως η περίπτωση Χολοντόμορ, καθώς και απάνθρωπες πρακτικές , ιδίως εναντίον των Τούρκων και των μουσουλμάνων στην ιστορία της ίδιας της Ρωσίας , θεωρούμε ότι η Ρωσία είναι ο πιο κατάλληλος να ξέρει τι είναι ακριβώς «γενοκτονία» και ποια η νομική της διάσταση». Ας διαβάσουμε και πάλι το σημείο αυτό.: Η Τουρκία υπενθύμισε τη Μόσχα ότι « η Ρωσία είναι ο πιο κατάλληλος για να γνωρίζει ακριβώς τι είναι γενοκτονία».
Αυτή είναι πιθανότατα η σκληρότερη δήλωση που έγινε ποτέ από την Άγκυρα προς τη Μόσχα κατά τη Μεταψυχροπολεμική περίοδο. Κατά κάποιο τρόπο, η Άγκυρα πολύ καθαρά υπενθυμίζει τη Μόσχα ότι αυτή είναι η κόκκινη γραμμή της.
Οπότε, τι έπεται; Αναμφίβολα, η αναφορά του Πούτιν σε γενοκτονία έκανε την Άγκυρα πραγματικά ανάστατη και θυμωμένη. Ωστόσο, η Τουρκία είναι πλήρως εξαρτημένη από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους. Ακόμη περισσότερο, η Ρωσία κατασκευάζει το πρώτο πυρηνικό αντιδραστήρα της Τουρκίας που θα εδραιώσει πραγματικά την εξάρτηση της Τουρκίας από τη Ρωσία. Ως εκ τούτου, ο μοχλός της Άγκυρας εναντίον της Ρωσίας είναι πολύ περιορισμένος. Στην πραγματικότητα, είναι λυπηρό για την Τουρκία το ότι ο Πούτιν δεν νοιάζεται για τις τουρκικές ευαισθησίες, παρά το μεταξύ τους διμερές εμπόριο των 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Πράγματι, η αναγνώριση των γεγονότων του 1915 από τον Πούτιν ως γενοκτονία δεν είναι πιθανό να διακόψει τις τουρκο-ρωσικές σχέσεις. Ωστόσο, αυτό το συμβολικό γεγονός ανέδειξε ορισμένα σημαντικά σημεία. Πρώτον, είναι πλέον φανερό ότι παρά τον μεγάλο όγκο των διμερών συναλλαγών, η Τουρκία και η Ρωσία ανήκουν σε διαφορετικά πολιτιστικά στρατόπεδα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η τουρκο-ρωσικές σχέσεις παραμένουν απλώς πραγματιστικές, και ότι στερούνται εξελιγμένη πολιτιστικής και κοινωνιολογικής βάσης. Δεύτερον, είναι η ώρα για την Άγκυρα να επανεξετάσει την απαράδεκτη εξάρτησή της από τη Ρωσία σε θέματα ενέργειας.
Τέλος , η δήλωση της Ρωσίας σχετικά με τη γενοκτονία είναι επίσης σαφής απόδειξη της κακής εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας . Η Τουρκία καθίσταται ολοένα και πιο απομονωμένη. Η αναγνώριση των γεγονότων του 1915 ως γενοκτονία από πολλά κράτη, κυρίως στη Ρωσία και τη Γερμανία, δείχνει ότι υπάρχει κάτι λάθος στην τουρκική εξωτερική πολιτική.
*Αρθρογράφος της Zaman
Engish text
Russia’s exceptional status in Turkish foreign policy: the end?
By GÖKHAN BACIK
It is now routine for Turkish politicians to employ very impolite words when talking about foreign policy. Many accept this as a reflection of the Turkish Islamists' genuine foreign policy discourse. Unlike the traditional Turkish foreign policy narrative, the new Islamist discourse is truly abrasive and often quite rude.
However, surprisingly, the Turkish Islamists make an important exception for Russia. Despite many problems, Turkey maintains a very polite discourse with Russia. Two years ago, President Recep Tayyip Erdoğan called Iran his “second home.” However, this year, Erdoğan brushed off Iran for its role in Yemen and Syria. But Russia remains exceptional. Interestingly, Turkey is being very careful when it comes to Russia. President Erdoğan did not hesitate to even snub the US in his electoral campaign. But nothing like this happens with regard to Russia.
Most recently, Russian President Vladimir Putin categorized the events of 1915 as “genocide.” Here is how he put it: “April 24, 1915 is a sad date connected with one of the most appalling and dramatic events in the history of humankind: the genocide of the Armenian people.” It is common knowledge that before Russia, other states like Austria and Germany referred to the events of 1915 as genocide. Turkey's reaction against Austria was harsh, with the Turkish ambassador in Vienna being recalled for consultation.
Surprisingly, the early reaction to Moscow was silent. After intense public pressure on the Turkish government to correct its silence on Putin's remarks, the Ministry of Foreign Affairs made quite a serious declaration. “We reject and condemn the labeling of the 1915 events as ‘genocide' by the president of the Russian Federation, Vladimir Putin, despite all our warnings and calls. Such political statements, which are a flagrant violation of the law, are null and void for Turkey,” said the ministry yesterday. This is the first “verbal condemnation” of Russia by Turkey, this country having carefully kept silent about the many crises with Russia on issues like Syria and Crimea.
That is not all. Turkey's official reaction to Russia includes other very sharp points, such as: “Taking into account the mass atrocities and exiles in the Caucasus, in Central Asia and in Eastern Europe committed by Russia for a century; methods of collective punishment such as Holodomor as well as inhumane practices especially against Turkish and Muslim people in Russia's own history, we consider that Russia is best-suited to know what exactly ‘genocide' and its legal dimension are.” Let's read this again: Turkey reminded Moscow that “Russia is best-suited to know what exactly genocide is.”
This is most probably the harshest statement ever in the post-Cold War era by Ankara to Moscow. In a way, Ankara is very clearly reminding Moscow that this is its red line.
So what next? Undoubtedly, Putin's pronunciation of genocide made Ankara truly upset and angry. However, Turkey is completely dependent on Russian energy resources. More, Russia is building Turkey's first nuclear power reactor that will indeed consolidate Turkey's dependence on Russia. Therefore, Ankara's leverage against Russia is very limited. In fact, it is sad for Turkey that Putin did not care about Turkish sensitivities despite the $35 billion bilateral trade volume.
Indeed, Putin's recognition of the events of 1915 as genocide is not likely to cut Turkish-Russian relations. However, this symbolic event displayed several important points. First, it is now visible that despite a good bilateral trade volume, Turkey and Russia belong to different cultural camps. One should not forget that Turkish-Russian relations remain merely pragmatic, and lack a sophisticated cultural and sociological basis. Second, it is time for Ankara to revisit its unacceptable dependence on Russia in energy issues.
Finally, Russia's declaration on genocide is also clear proof of Turkey's poor foreign policy. Turkey is becoming isolated. The recognition of the events of 1915 as genocide by many states, notably Russia and Germany, shows that there is something wrong in Turkish foreign policy.
Source: SundayZaman, 26/04/2015
